برنج طارم بخریم یا برنج هاشمی؟
بارها این سوال را شنیده ایم و می شنویم که برنج ((طارم)) خوب است یا ((هاشمی)) یا این سوال که: آقا برنجتان ((هاشمی)) است یا ((طارم)) ؟
باید درپاسخ گفت: سوال کاملا غلط است
چرا؟
به طور خلاصه: طارم یکی از نژاد های برتر برنج ایرانی است که اکثرا در شمال ایران رواج دارد. اسامی ای مانند «امرالهی» «علی کاظمی» «صدری» «بینام» «هاشمی» همگی از نژاد طارم هستند که هر کدام خصوصیات به خصوصی دارند و در منطقه ای کشت می شوند.
عمر خیلی از این اسامی به نیم قرن نمی رسد و در گذشته اسامی دیگری مانند «سنگ طارم» (اشاره به سخت و مرغوب بودن برنج) یا «طارم محلی» رواج داشته.
پس تفکیک بین«طارم» و«هاشمی» غلط است. برنج «هاشمی» یک گونه از نژاد «طارم» است.
اما داستان برنج پرآوازه ی هاشمی که می توان گفت در تمام ایران به شهرت رسیده است چیست؟
هاشمی فامیلی کشاورز خوش ذوق و پرتلاشی است به نام یوسف هاشمی. اهل روستای چاپارخانه ی گیلان، که ازکودکی در مزرعه شخصی کنارخانه اش به کاشت برنج مشغول بوده.
آقای هاشمی سال ۱۳۶۴ گونه ی «طارم بینام» را در مزرعه می کارد.
همان سال و قبل از برداشت، بلندی برخی از خوشه ها توجهش را جلب می کند، لذا سعی می کند خوشه های بلندتر را جدا کند. ماحصل جمع آوری خوشه های بلند تر از میان چند هکتار زمین، می شود یک مشت شلتوک (برنج + پوست) که مانند کالایی گرانبها در شیشه ی مربا قرار میدهد تا سال بعد جداگانه آنها را بکارد.
آقای هاشمی سال بعد همین یک مشت را جدا از بقیه ی نشاءها می کارد و در زمین مجدد به دنبال خوشه های بلندتر میگردد. این روند طی پنج سال ادامه پیدا میکند تا محصول دست چین شده ی آقای هاشمی به ۵۰ کیلو میرسد.
آقای هاشمی در مصاحبه ای میگوید:
((بعد از ۵ سال وقتی اولین محصول شلتوک هایم را به برنج کوبی روستا بردم، برنج کوب مرحوم کربلایی نظمی از دیدن دانه های بلند و خوش عطر برنج تعجب کرد و از ماجرا پرسید. وقتی داستان را گفتم، کربلایی گفت: مگه این برنج مرغوب کار خودت نیست، خب پس اسمشو بذار «برنج هاشمی»؛ واین گونه بود که برنج هاشمی متولد شد))
آوازه برنجی مرغوب کم کم در روستای چاپارخانه پیچید و برنج کاران برای خرید بذر برنج و کشت سال بعد سراغ خانه آقا یوسف هاشمی را می گرفتند تا او مشتی شلتوک برنج جدید را به آنها بدهد.
کاشف «برنج هاشمی» می گوید: «آن روزها اطلاعی از حقوق مالکیت تجاری و معنوی و روند ثبت آن نداشتم و کشاورزان دیگر و اطرافیانم نیز چیزی درباره ماجرا نمی دانستند. نظارت جهاد کشاورزی هم آن قدر نبود تا بداند کشاورزان در هر روستا چه شلتوکی می کارند و چه چیزی برداشت می کنند.
به همین خاطر من بدون منت یا پولی اضافه تر، نتیجه سال ها زحمتم را در اختیار دیگر کشاورزان روستا گذاشتم و در اندک زمانی، خوشه های برنجی که حالا به اسم ((هاشمی)) مشهور بود در شالیزارهای گیلان کشت شد و به بار نشست».
در اصل برنج «هاشمی» ماحصل دستچینی از یک بذر محلی است و آقای هاشمی هیچ گونه پیوند ویا اصطلاح ژنتیک آزمایشگاهی و یا دستکاری ای در روند طبیعی آن صورت نداده است، صرفا کنجکاوی به خرج داده است و همت.

ما در مجوعه طهورا اولین محصول خود را به عنوان برنج کشت طبیعی از بذر طارم محلی عرضه کرده ایم. آنچه که ما به عنوان «طارم محلی» از آن یاد کرده ایم، همان طارم هاشمی است و می توان گفت امروزه اکثریت برنج های «طارم محلی» همان طارم آقای هاشمی هستند.
البته فارغ از بذر که توضیحاتش گفته شد، نوع به عمل آوری این برنج بسیارمهم است و مزیت محصول طهورا «کشت طبیعی» بودن است، برخلاف اکثریت برنج های موجود که به طریقه ی کشت صنعتی و یا تجاری به عمل می آیند.
نکته ی جالب آن است که سطح زیر کشت بذر طارم محلی و یا هاشمی به قدری نیست که ما در شهرهای بزرگ فروشش را مشاهده می کنیم.
آقای هاشمی و همسرشان که همیشه باهم در شالیزار به دنبال خوشه های بزرگتر می گشتند.